Kolonie letnie – Łapsze Niżne 27.06 – 11.07.2011 roku

Uczniowie naszej szkoły pod opieką Barbary Jędzrzejewskiej i Zbigniewa Bahra przebywali na koloniach letnich w Łapsze Niżne – gminie partnerskiej Gminie Zblewo.
Mieszkaliśmy w przepięknej miejscowości Niedzica. Niedzica leży w dolinie Niedziczanki u południowo - wschodnich podnóży Pienin Spiskich, nieopodal Jeziora Czorsztyńskiego i Jeziora Sromowieckiego.
Wieś założył na początku XIV wieku Frank z Farkaszowiec na prawie niemieckim.
Osada istniała już w 1320 roku, z tego roku pochodzi akt, na mocy którego Kokosz Berzewiczy sprzedał wieś swojemu bratu Janowi.
Podziwialiśmy w Niedzicy zabytkowy kościół św. Bartłomieja Apostoła, który posiada bezcenne dzieła - tryptyk z 1452 roku przedstawiający misyjną św. Bartłomieja w Indiach, freski ,,Spowiedź bez żalu, miłość bez wierności modlitwa bez serdeczności jest daremnym działaniem”. Kościół bardzo nam się podobał, szczególnie jego styl gotycki, podobieństwo układu przestrzennego, proporcji bryły.
Mieszkaliśmy w szkole, gdzie były znakomite warunki do wypoczynku. Tereny tam są bardzo górzyste i piękne.
Jeden z nich to widok z zamku Niedzickiego. Góry Pieniny nie należą do najwyższych, ale są bardzo urokliwe. Na zalewie przy zamku w Niedzicy odbyliśmy rejs statkiem po Jeziorze Czorsztyńskim. Bardzo nam się podobał zamek w Niedzicy. Zamek ten w postaci niewielkiej drewnianej strażnicy stał już w końcu XIII wieku. Fundatorem był najprawdopodobniej właściciel całej okolicy –Kokosz Berzewiczy. W XVI wieku zamek otrzymał Hieronim Łaski w prezencie od Jana Zapoly. Na zamku więźniów zamykano w dybach. Pan przewodnik pozwolił sobie zamknąć w dybach opiekuna p. Zbyszka Bahra. Ciekawostką jest dziura w zamku, pamiątka po tym jak więziony Janosik wyrwał łańcuchy i uciekł z zamku.
przez cały czas pobytu mieliśmy wyśmienite jedzenie. Tradycyjna kuchnia spiska charakteryzuje się prostotą i oryginalnością. Wszystko odbywa się na bazie produktów z własnego gospodarstwa rolnego. Przygotowane potrawy musiały być bogate w węglowodany, krótko mówiąc – gazda miał się najeść.
Do naszej dyspozycji była nowoczesna hala sportowa. Często graliśmy w piłkę siatkową, organizowane były rzuty do kosza, graliśmy w piłkę nożną oraz tenisa stołowego.
Bardzo ciekawa była wycieczka szlakiem gotyckim. Pan Zbyszek w kościele w Dębnie miał przyjemność usiąść w miejscu , gdzie siedział „ Kwicoł i Pyzdra’’ podczas kręcenia filmu „Janosik’’. XV-wieczny kościół św. Michała Archanioła w Dębnie, zbudowany przez zbójników bez użycia gwoździ jest ważnym zabytkiem architektury drewnianej. Można w nim podziwiać wspaniałą polichromię (ciekawe kompozycje kolorystyczne) ołtarz główny, krucyfiks z XIV wieku.
Wielkim przeżyciem dla nas była wycieczka do Krakowa, gdzie Smok Wawelski miał ochotę poczęstować nas ogniem. Zwiedzaliśmy Bulwar Wiślany, Wawel, Plac Zamkowy, w kościele Franciszkanów w Krakowie podziwialiśmy obrazy ukazujące mękę Jezusa Chrystusa, pomnik Adama Mickiewicza, Dzwon Zygmunta - kto dotknie serce dzwonu i pomyśli życzenie to na pewno się spełni, Ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim, sławne okno Jana Pawła II na ulicy Franciszkańskiej. Na Wawelu złożyliśmy hołd Lechowi i Marii Kaczyńskim.
Czas na Zakopane. Zaczęliśmy przygodę od wystawy zwierząt Parku Tatrzańskiego, podziwiania kultury górali, obejrzenia skoczni małej, średniej i dużej, na której rekord oczywiście należy do Adama Małysza.
W miejscowości Ząb przy Zakopanem znajduje się pomnik upamiętniający szlak Papieski, po którym lubił spacerować Jan Paweł II. Stwierdziliśmy, że Tatry – to góry, które warto pokochać. Na Gubałówce można było podziwiać piękno polskich gór. Prawdziwa przygoda to przeprawa przez "mroźną jaskinię" – daliśmy radę.
Zwiedziliśmy także Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej – przepiękne miejsce z Ołtarzem Papieskim upamiętniającym wizytę Ojca Świętego w 1997 roku.
Wieczorami odbywały się dyskoteki, konkursy plastyczne, tańca oraz piosenki. Byliśmy z różnych szkół w Gminie Zblewo, ale szybko się zintegrowaliśmy.

Ciekawy wyjazd był do Zabrzyc, gdzie mieści się skansen Ormian.
Humory dopisywały podczas każdej wycieczki. Uczniowie oprócz produkcji materiału na płótna, piekli chleb i wykonywali kwiaty z papieru.
Koniec naszej górskiej przygody to wędrówka szlakiem w Szczawnicy oraz zdobycie Trzech Koron; . Było ciężko, ale udało się – nasza młodzież z Kociewia jest silna i potrafi wzajemnie się wspierać.
To co piękne zawsze szybko się kończy. Pozostały wspomnienia, pamiątki nowe znajomości i przekonanie, że polskie góry są piękne.