29 listopada 2011 r. na zaproszenie opiekunów Samorządu Uczniowskiego do szkoły w Pinczynie przyjechali pracownicy Schroniska dla psów i kotów w Starogardzie Gdańskim ze swym podopiecznym szczeniakiem Baczkiem. Głównym, celem spotkania, w którym wzięli udział klasy I-VI PSP oraz przedstawiciele gimnazjum było uwrażliwienie dzieci i młodzieży na cierpienie zwierząt.
Najpierw tłumnie pieska otoczyli najmłodsi uczniowie, którzy uważnie słuchali pana Macieja opowiadającego o psach uwięzionych na łańcuchach. Zadawali mnóstwo pytań i dzielili się swym doświadczeniem. W czasie tego spotkania niekwestionowaną gwiazdą okazał się Bączek, który z miejsca podbił serca dzieciaków. Trzeba zaznaczyć, że ów piesek nie jest zwyczajnym szczeniakiem – nie ma on tylniej łapki. Utracił ją w wypadku samochodowym. Jego poprzedni właściciele nie chcieli pieska – inwalidy, więc zostawili go w schronisku. Od tego czasu szczeniak czeka na nowy dom. Brak łapki w niczym mu nie przeszkadza – szczeka, broi, chętnie się bawi.

Następnie po krótkiej przerwie z panami oraz pieskiem spotkali się starsi uczniowie. Również na nich ta niezwykła lekcja wywarła ogromne wrażenie. Chętnie zadawali pytania dotyczące pracy w schronisku, opieki nad zwierzętami, niesienia im pomocy. Zgodnie przyznali rację panu Maciejowi, że trzymanie psa na łańcuchu jest karygodne.

Pod koniec spotkania Samorządu Uczniowskiego przekazał na ręce panów karmę dla podopiecznych ze schroniska. Ów dar został zebrany w czasie akcji – Pełna miska dla psiego i kociego pyska, przeprowadzonej w szkole w Pinczynie. Uczniowie przez dwa tygodnie przynosili karmę dla psów i kotów. Także uzyskane pieniążki z dyskoteki andrzejkowej zostały przekazane na ten cel. W czasie spotkania zostały rozdane podziękowania dla uczniów biorących udział w tej akcji. Wręczali je opiekunowie SU pani Elżbieta Prześrut-Prądzińska i Joanna Marcinczyk oraz pan Maciej.

Spotkanie uczniów z pracownikami schroniska oraz pieskiem było udane. Uczniowie dowiedzieli się mnóstwo ciekawych rzeczy na temat opieki nad zwierzętami, pracy w schronisku, a także wyszli z przekonaniem, że warto pomagać i że każdy z nas może to zrobić. Na pewno nie zapomną spotkania z wesołym psiakiem, który jeszcze wierzy, że pomimo wszystko gdzieś tam, czeka na niego ciepły dom i ktoś, kto go pokocha pomimo jego zewnętrznej niedoskonałości. I tego mu z całego serca życzymy!


Elżbieta Prześrut-Prądzińska
Joanna Marcinczyk