Jako uczniowie III klasy gimnazjum stoimy przed wieloma ważnymi wyborami. Te decyzje mogą zaważyć na naszym dorosłym życiu więc powinny być przemyślane. Nie zawsze tak było, że można było mówić to co się myśli, czy robić to na co ma się ochotę. W związku z tym, że najlepiej uczyć się przez bezpośredni kontakt z tematem, wybraliśmy się na klasową wycieczkę do Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku. Właściwie to nie wycieczka, a żywa lekcja historii. Przecież zmiana systemu w Europie Wschodniej zaczęła się właśnie tam w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Po przejściu przez bramy stoczni udaliśmy się do centrum. Tam poczuliśmy się jak ówcześni stoczniowcy, którzy odbili swoje karty przyjścia do pracy, zostawiali w szafkach swoje ubrania i kierowali się do swoich stanowisk pracy. Na pierwszym piętrze w sali poświęconej strajkom w Sierpniu 1980 roku, znajduje się tu m.in. suwnica, na której pracowała Anna Walentynowicz, a w kabinie maszyny można obejrzeć wspomnienia inicjatorów strajku. Autentyczne obiekty stoczniowe zyskają nowe zastosowanie, stół barowy zamienia się na przykład w interaktywne stanowiska, gdzie przeglądaliśmy materiały historyczne. Ponad naszymi głowami na kaskach stoczniowców prezentowane były archiwalne materiały filmowe. Następnie sala zatytułowana „Siła bezsilnych”. Zagrożenie i wszechogarniająca propaganda komunistyczna, oddały w tej sali realia życia w kraju demokracji ludowej i kulisy narodzin opozycji wobec totalitarnej władzy.
Tam obejrzeliśmy m.in. dokumenty operacyjne służb bezpieczeństwa oraz wspomnienia z Grudnia ’70. Salę zamyka inscenizacja pustego sklepu i tłumu ludzi stojących w kolejce, co było nieodłącznym elementem codzienności PRL. Ostatnia sala pod hasłem „Solidarność i nadzieja” czuje się powiew wolności, który przyniósł czas między Sierpniem ’80 a wprowadzeniem stanu wojennego, szesnaście miesięcy legalnej działalności pierwszego niezależnego związku zawodowego w zniewolonej części Europy. Drogę wyznaczy zwiedzającym biało-czerwony szlak, który w tafli sufitu odbije się w kształcie logo związku. Wnętrze wypełnione ludźmi przemieni się w ten sposób w żywe hasło Solidarność.
Niezapomniana zostanie dla nas możliwość zajęcia miejsca za biurkiem Jacka Kuronia czy okrągłym stołem. Dziwnie czuliśmy się w milicyjnym starze i pokoju przesłuchań. To był tylko jeden punkt programu. Potem spacer ulicą Długą przez bramy do miasta, pod Dwór Artusa, Fontannę Neptuna, Żurawia. Urokliwa Mariacka zawiodła nas do bazyliki, a potem na gorącą czekoladę do Pikawy, bo dzień choć słoneczny, był mroźny. Jeden z ostatnich wyjazdów nas uczniów III a Publicznego Gimnazjum w Pinczynie, ale niezapomniany!
Uczniowie kl IIIa z wychowawcą
Justyna Zielińska - Myszk


Album zdjęć