Po zmianach ekspozycji i dekoracji w salach nr 19 i 13 przyszła pora na salę historyczną. Postanowiliśmy na ogromnej tablicy o wymiarach 600 cm x 150 cm przybliżyć uczniom oraz wszystkim odwiedzającym naszą szkołę historię wsi Pinczyn, starej szkoły, spółki parcelacyjnej działającej na tych terenach w latach 1888-1906 oraz postać pinczyńskiego Drzymały – Józefa Stopy. Zainteresowani zapoznać się mogą między innymi z genezą wsi Pinczyn i dowiedzieć się, że zapis nazwy miejscowości w różnych okresach kształtował się następująco: Pinschin – w XIV w., Pynczyn około 1400 r., Pyntczin – lata 1414 – 1438, Pynczino – 1534 r., Pinczyno – 1584 r., i 1710 r. Pińczyn. W czasie zaborów brzmiał: Gross Pinschin, a podczas II wojny światowej Pinschin oraz Wilhelmsort. W 1945 r. wieś uzyskała obecną nazwę – Pinczyn. Kolejnym elementem jest legenda o Kamieniu Diabelskim spisana w 1964 roku przez Franciszkę Powalską. Przeczytać można również o udziale mieszkańców Pinczyna w strajku szkolnym w 1906 r.
Wszystkie informacje okraszone zostały oryginalnymi zdjęciami z tamtego okresu. W sali powstał również kącik „dawnej szkoły” z oryginalną ławką ze szkoły w Pałubinku. Na ścianie w klasycznych ramach w towarzystwie zdjęć zawisły m.in. oryginalne świadectwa ukończenia szkoły z ubiegłego stulecia. Podziwiać można również takie perełki jak dyplom za udział w strajku szkolnym w 1906 roku, okładkę najstarszej zachowanej Księgi Ocen Publicznej Szkoły Podstawowej w Pinczynie, dyplomy za zajęcie I i II miejsca w Konkursie Czystości dla Gromady Pinczyn, Dyplom dla Amatorskiego Zespołu Dramatycznego w Pałubinku za udział w Powiatowym Przeglądzie Zespołów z okazji XXII Rocznicy Wyzwolenia Ziemi Kociewskiej oraz Świadectwo Ukończenia Szkoły Podoficerskiej w Grudziądzu.
Sala nr 20 w nowej odsłonie jest bardzo interesująca oraz inspiruje do nowych poszukiwań.

Tekst: Joanna Marcinczyk
Foto: Anna Polc

Album zdjęć